بررسی میزان فراوانی خشکی دهان علامتی و سندرم سوزش دهان در سالمندان مقیم آسایشگاههای تهران

دکتر مریم بهاروند* - دکتر فرناز همتی**

*- استادیار گروه آموزشی تشخیص و بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.

**- دندانپزشک.

چکیده

زمینه و هدف: خشکی دهان علامتی و سندرم سوزش دهان می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد و به یک مشکل جدی سلامتی تبدیل شود. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی خشکی دهان علامتی و سندرم سوزش دهان در سالمندان مقیم آسایشگاههای تهران بزرگ در سال 83-1384می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی – توصیفی طراحی شده است و جامعه آماری آن را افراد بالای 65 سال مقیم آسایشگاههای سالمندان تهران بزرگ تشکیل می‌دهند. از بین 33 آسایشگاه تهران بزرگ، 27 آسایشگاه ارزیابی و کلیه افراد بالای 65 سال که مایل و قادر به همکاری بودند مورد مصاحبه و معاینه قرار گرفتند. تشخیص خشکی و سوزش دهان براساس اظهار بیمار مشخص می‌شد و معاینه دهان به منظور جستجوی نشانه‌های مرتبط با خشکی دهان و حصول اطمینان از عدم وجود ضایعات دهانی در مبتلایان به سوزش دهان انجام گرفت و اطلاعات مربوط به هر بیمار در فرم اطلاعاتی وی ثبت گردید. از نرم‌افزار SPSS روایت نُه و آزمونChi – Square برای آنالیز داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: از 499 فرد بررسی شده (308 زن و 191 مرد) 121 نفر معادل 2/24% کل افراد دچار خشکی دهان علامتی بودند که شامل 86 زن برابر 9/27% و 35 مرد معادل 3/18% بود و اختلاف زنان و مردان نیز از این نظر معنی‌دار بود (9/5 x2=و 026/0=P ). 39 نفر معادل 8/7% کل افراد دچار سندرم سوزش دهان بودند که شامل 28 زن برابر 1/9% و 11 مرد معادل 8/5% بودند و این دو جنس از نظر ابتلا به سوزش دهان با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند. 36 نفر برابر %2/7 از بیماران نیز این دو مشکل را همزمان داشتند. نتیجه‌گیری: خشکی دهان علامتی و سندرم سوزش دهان مشکلات نسبتاً شایعی در میان سالمندان مقیم آسایشگاههای تهران بزرگ است و زنان بیشتر از مردان مبتلا هستند. درمان این دو مشکل به دلیل تاثیر احتمالی بر زندگی سالمندان ضروری می‌باشد.

کلید واژه‌ها: خشکی دهان - سندرم سوزش دهان - سالمند.