بررسی پارامترهای کلینیکی و هیستولوژیکی بیماران مبتلا به اسکواموس سِل ‌کارسینومای حفره دهان در دانشکده دندانپزشکی تهران سالهای 45-1381

دکتر نصرت‌اله عشقیار*ـ دکتر پوریا مطهری ** ـ دکتر اعظم خورشیدیان ***

*- دانشیار گروه آموزشی آسیب‌شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

**- استادیار گروه آموزشی آسیب‌شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

***- دندانپزشک.

چکیده

زمینه و هدف: اسکواموس سل کارسینوما، شایعترین بدخیمی حفره دهان است که به دلیل عوارض زیاد ناشی از ضایعات و یا ناشی از درمان آنها و درصد بالای مرگ و میر آن، حائز اهمیت می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی پارامترهای کلینیکی و هیستولوژیکی در بیماران مبتلا به این بیماری، مراجعه کننده به بخش آسیب‌شناسی دانشکده دندانپزشکی تهران انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه Case Series، با بررسی کلیه پرونده‌های بخش پاتولوژی از سال 1345-1381، اطلاعات کلینیکی و هیستولوژیکی مربوط به 271 بیمار مبتلا به بیماری موردنظر از طریق پرونده‌های جراحی و لام‌های آنها جمع‌آوری شد و سپس توسط نرم‌افزار SPSS روایت 11 و آزمون x2 و t آنالیز گردید. یافته‌ها: درجه بدخیمی در مردها کمی بیشتر از زن‌‌ها بوده است. حداقل و حداکثر و متوسط سن بیماران 19 و 85 و 73/56 سال و شایعترین دهه سنی بیماران دهه ششم بوده و نسبت مردها به زنها پنج به چهار بوده است. در بیماران جوان، درجه بدخیمی بیشتر از بیماران مسن بود. شایعترین محل درگیری، ریج مندیبل و نادرترین محل لب بالا بود. ضایعات سینوس ماگزیلا و کام نرم، بالاترین درجه بدخیمی و ضایعات لب بالا، پایینترین درجه بدخیمی را داشته‌اند. 74% بیماران استعمال دخانیات را ذکر می‌کنند. اکثر ضایعات، کراتین سازی زیاد، آماس و پلئومورفیسم خفیف و رتبه یک داشته‌اند. نتیجه‌گیری: بروز اسکواموس سل کارسینوما در مردان شایعتر از زنان است. افراد بالای پنجاه سال، گروه با ریسک بالا برای این نئوپلاسم می‌باشند. ریج مندیبل، محل شایعی برای بروز ضایعات است. اکثر ضایعات مورد نظر در حفره دهان، دیفراسیون خوب دارند. درجه بدخیمی در مردان و جوانان بیشتر از زنان و افراد مسن است.

کلید واژه‌ها: کارسینوم سلول مالپیگی - درجه بدخیمی - پلئورمورفیسم.