مقایسه تاثیر سه روش قالبگیری بر میزان تغییرات ابعادی دای : آزمایشگاهی

Abstract

مقایسه تاثیر سه روش قالبگیری بر میزان تغییرات ابعادی دای : آزمایشگاهی

دکتر ظفر مهدوی ایزدی¹- دکتر عزت اله جلالیان² - دکتر مرتضی نشاندار³ - دکتر آذر آرزم سا⁴- آنا میهمی⁵

1- استادیار گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)

2- دانشیار گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)

3- مربی گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)

4- دندانپزشک

5- دانشجوی دندانپزشکی

چکیده

زمینه و هدف: ثبات ابعادی دای در پروتز ثابت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، روشهای مختلف قالبگیری یکی از عوامل مهم در بروز تغیرات ابعادی در دای می‌باشد. تحقیقها نتایج متناقضی را در این خصوص نشان دادند. این مطالعه با هدف مقایسه سه تکنیک قالبگیری دو مرحله‌ای با فضا نگهدارنده، دو مرحله‌ای بدون فضا نگهدارنده و یک مرحله‌ای با ماده قالبگیری اسپیدکس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، مدل آزمایشگاهی که شامل سه پایه با فاصله 22 میلی‌متر و قطر شش میلی‌متر بود تهیه شد. ماده قالبگیری مورد استفاده سیلیکون تراکمی به نام اسپیدکس بود، برای تهیه قالبها از سه تکنیک استفاده گردید: 1- قالبگیری دو مرحله‌ای با فضا نگهدارنده 2- دو مرحله‌ای بدون فضا نگهدارنده 3- یک مرحله‌ای از هر یک از روشها پانزده نمونه تهیه و قالبها با گچ Velmix ریخته شد و کست نهایی به‌وسیله Profile Projector و میکرومتر عمق سنج اندازه‌گیری گردید. نتایج ابتدا با روش آماری ANOVA و سپس با Paired test مورد قضاوت آماری قرار گرفت . یافته‌ها: براساس نتایج حاصله بین سه تکنیک در کلیه ابعاد اختلاف معنی‌دار وجود دارد. تکنیک قالبگیری دو مرحله‌ای با فضا نگهدارنده در تمام ابعاد نسبت به دو تکنیک دیگر یک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای بدون فضا نگهدارنده دقیقتر است. که در روش دو مرحله با فضا نگهدارنده در فاصله LC (فاصله بین پایه کناری سمت چپ و پایه میانی) میانگین تغییرات صفر بوده و در دو روش دیگر این تغییرات به01/0±22/0 رسید. (05/0P<) در مقایسه بین تکنیک یک مرحله‌ای و دو مرحله‌ای بدون فضا نگهدارنده در مورد فاصله بین پایه‌ها اختلاف زیادی بین آنها وجود نداشته و در مورد بلندی پایه‌ها تکنیک دو مرحله‌ای بدون فضا نگهدارنده از یک مرحله‌ای دقیقتر است. نتیجه‌گیری: تکنیک دو مرحله‌ای با فضا نگهدارنده در تمامی ابعاد از دو تکنیک دیگر دقیقتر است. کلید واژه‎ها: دقت ابعادی – تکنیک قالبگیری – مواد قالبگیری – سیلیکون تراکمی.

وصول مقاله: 19/12/1386/183 اصلاح نهایی: 2/4/1387 پذیرش مقاله: 28/7/1387/1385

نویسنده مسئول: گروه آموزشی پروتزهای ثابت دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی(واحد تهران)

e.mail:Dr_E_Jalalian@yahoo.com