بررسی رابطه میزان علاقه به شیرینی و پوسیدگی دندان مادر و کودک

Abstract

بررسی رابطه میزان علاقه به شیرینی و پوسیدگی دندان مادر و کودک

 دکتر عاطفه پاکدل* - مهندس ناصر ولایی** - دکتر نگار میرزابیگی***

 *- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی (واحد تهران).

**- عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی

***- دندانپزشک.

چکیده

 زمینه و هدف: با توجه به نگرانی در مورد افزایش پوسیدگی و اهمیت تاثیر مصرف شیرینی بر آن و همچنین کاستیهای تحقیقات قبلی، این مطالعه با هدف تعیین میزان علاقه به مواد قندی و ارتباط آن با پوسیدگی دندان مادر با کودک، در مراکز پیش دبستانی تهران در سال ۱٣۸٣ انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه با طراحی توصیفی بر روی صد و بیست زوج کودک پیش دبستانی و مادرانشان جمعاً دویست و چهل نمونه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انجام گرفت. میزان dmft/DMFT براساس تعاریف سازمان بهداشت جهانی (WHO) وعلاقه به شیرینی با Modified Sweet Preference Inventory سنجیده شد. عوامل مرتبط شامل جنسیت کودک و نوع پیش دبستانی کودک، سن، شغل و میزان تحصیلات پدر و مادر، وضعیت تأهل مادر بود. همبستگی بین علاقه به شیرینی مادر و کودک با ضریب همبستگی Spearman، رابطه بین علاقه به شیرینی با میزان پوسیدگی با آماره Kruskal – Wallis و همبستگی dmft و DMFT با ضریب همبستگی Pearson تعیین گردید. یافته‌ها: همبستگی بین میزان علاقه مادر وکودک به شیرینی برابر ۱٤/٠ بود. بین علاقه به شیرینی با میزان dmft/DMFT رابطه‌ای وجود نداشت.DMFT مادران برابر 48/5±۵٣/۸ و dmftکودکان ۶۶/٣±۵/٣ بودکه میزان همبستگی آنها برابر٠۲/٠ بود. نتیجه‌گیری: بین میزان علاقه به شیرینی و میزان پوسیدگی دندانی، هم در مادر و هم در کودک ارتباطی مشاهده نشد به عبارت دیگر علاقه به شیرینی در میزان پوسیدگی مادر و کودک نقشی ندارد.

کلید واژه‌ها: dmf/DMFT - علاقه به شیرینی – مادر - کودک